Szkolenia ADR

dla pracowników firm


Podstawa prawna szkolenia DGSA (Doradca ADR)



Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) Dział 1.8.3

USTAWA z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. z dnia 28 listopada 2002 r.)

Art. 21.

1. Przedsiębiorca oraz inny podmiot wykonujący przewóz towarów niebezpiecznych lub związany z tym przewozem załadunek lub rozładunek jest obowiązany prowadzić nadzór wewnętrzny nad tymi czynnościami i w tym celu wyznaczyć, na swój koszt, doradcę do spraw bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych, zwanego dalej "doradca".

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy przedsiębiorcy oraz innego podmiotu wykonującego przewóz drogowy towarów niebezpiecznych lub związane z tym przewozem załadunek lub rozładunek tych towarów każdorazowo w ilościach, dla których umowa ADR nie wymaga odpowiedniego oznakowania pojazdu.

Art. 22.

1. Do zadań doradcy należy w szczególności:

1) doradztwo w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych;
2) stwierdzanie zgodności realizacji przewozu z wymaganiami określonymi w ustawie i umowie ADR;
3) sporządzanie rocznego sprawozdania z działalności przedsiębiorcy lub innego podmiotu, o których mowa w art. 21 ust. 1, w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych oraz czynności z tym związanych, zwanego dalej "rocznym sprawozdaniem";
4) sporządzanie raportów powypadkowych dla przedsiębiorcy lub innego podmiotu, o których mowa w art. 21 ust. 1, wojewódzkiego komendanta Państwowej Straży Pożarnej oraz innych organów prowadzących odpowiednie postępowanie związane z wypadkiem, jeżeli w związku z przewozem towarów niebezpiecznych doznały obrażeń osoby, wystąpiła szkoda majątkowa lub nastąpiło skażenie środowiska.


2. Szczegółowe zadania i kompetencje doradcy określa umowa ADR.

Art. 23.

1. Doradca przygotowuje roczne sprawozdanie w dwóch egzemplarzach, podpisując je imieniem i nazwiskiem oraz wskazując numer świadectwa doradcy, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 4.

2. Przedsiębiorca lub inny podmiot, o których mowa w art. 21 ust. 1, jest obowiązany:
1) przesłać wojewodzie jeden egzemplarz rocznego sprawozdania, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie;
2) przechowywać drugi egzemplarz rocznego sprawozdania w swojej siedzibie przez okres 5 lat
.

3. Minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych, mając na uwadze zakres zadań doradcy oraz potrzeby krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, określa, w drodze rozporządzenia, wzór formularza rocznego sprawozdania oraz sposób jego wypełniania.

Akty wykonawcze

Art. 24. (20)

1. Doradcą może być, z zastrzeżeniem ust. 7, osoba, która:
1) ukończyła 21 lat;
2) posiada wykształcenie wyższe;
3) nie była karana za przestępstwo umyślne;
4) posiada świadectwo przeszkolenia doradcy do spraw bezpieczeństwa w zakresie transportu towarów niebezpiecznych, zwane dalej "świadectwem doradcy".


2. Świadectwo doradcy po raz pierwszy otrzymuje osoba, która:
1) spełnia wymagania określone w ust. 1 pkt 1-3;
2) ukończyła z wynikiem pozytywnym kurs początkowy dla kandydatów na doradców, obejmujący szkolenie w zakresie zagrożeń związanych z przewozem towarów niebezpiecznych oraz przepisów obowiązujących w tym zakresie, zwany dalej "kursem początkowym";
3) złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin dla kandydatów na doradców przed komisja egzaminacyjna powołaną przez wojewódzkiego inspektora transportu drogowego.


3. Świadectwo doradcy jest wydawane przez wojewódzkiego inspektora transportu drogowego na okres 5 lat, licząc od dnia złożenia z wynikiem pozytywnym egzaminu, o którym mowa w ust. 2 pkt 3.

4. Wojewódzki inspektor transportu drogowego przedłuża ważność świadectwa doradcy albo wydaje nowe świadectwo doradcy na okres kolejnych 5 lat, jeżeli doradca:
1) nie przestał spełniać wymagania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3;
2) nie naruszył przez okres ostatnich 5 lat przepisów niniejszej ustawy;
3) jest posiadaczem ważnego świadectwa doradcy;
4) złożył z wynikiem pozytywnym egzamin dla doradców przed komisja egzaminacyjna powołana przez wojewódzkiego inspektora transportu drogowego w roku poprzedzającym datę upływu ważności świadectwa doradcy.


5. Egzaminy, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i w ust. 4 pkt 4, są przeprowadzane za opłata, której koszt ponosi osoba zainteresowana.

6. Wojewódzki inspektor transportu drogowego cofa świadectwo doradcy, jeżeli doradca:
1) przestał spełniać wymaganie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3;
2) naruszył przepisy niniejszej ustawy.


7. Osoba, której cofnięto świadectwo doradcy na podstawie ust. 6 pkt 2, nie może być doradca przez okres 3 lat od dnia uprawomocnienia się decyzji o cofnięciu świadectwa. Po upływie tego terminu osoba ta, o ile spełnia wymaganie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, może otrzymać świadectwo doradcy w trybie określonym w ust. 2.

8. Główny Inspektor Transportu Drogowego na podstawie informacji przekazywanych przez wojewódzkich inspektorów transportu drogowego prowadzi ewidencje doradców, w której umieszcza się dane dotyczące:
1) imienia i nazwiska;
2) daty i miejsca urodzenia;
3) numeru ewidencyjnego Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), a w przypadku osoby nieposiadającej tego numeru - nazwę i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę organu, który wydał ten dokument;
4) adresu zamieszkania;
5) daty i miejsca wydania oraz numeru świadectwa doradcy.


9. Dane, o których mowa w ust. 8 pkt 1 i 5, są ogólnodostępne.

Art. 25. (21)

Kurs początkowy prowadzą przedsiębiorcy, o których mowa w art. 12, i jednostki wojskowe, o których mowa w art. 14.

Art. 26. (22)

Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki i zakres kursu początkowego dla kandydatów na doradców, uwzględniając odpowiednio konieczność zapewnienia należytych wymagań organizacyjno-technicznych przeprowadzania tego kursu oraz jego program ramowy i szczegółowy;
2) szczegółowe warunki, zakres i formę egzaminu dla kandydatów na doradców oraz egzaminu dla doradców, uwzględniając konieczność zapewnienia obiektywnego sprawdzenia przygotowania do wykonywania zadań doradcy;
3) wysokość opłat za egzamin dla kandydatów na doradców i za egzamin dla doradców oraz wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej, uwzględniając odpowiednio konieczność pokrycia kosztów przeprowadzenia tych egzaminów oraz liczbę egzaminowanych osób;
4) wzór świadectwa doradcy, uwzględniając zakres niezbędnych danych dotyczących doradcy.